Groeve De Putberg


De korte- en lange duinen


In het oosten van de provincie Utrecht bestaat de bodem voornamelijk uit zandige afzettingen. De kern vormt de enige tientallen meters hoge Utrechtse Heuvelrug. Dat is een stuwwal die in de voorlaatste ijstijd, zo'n 150.000 jaar geleden, is gevormd door het uit Scandinavië oprukkende landijs. Om die Heuvelrug heen is in de laatste ijstijd, 70.000 - 10.000 jaar geleden, een dik zandpakket als een deken over het toenmalige landschap neergelegd. In de Middeleeuwen werden de zandvlaktes plaatselijk weer kaal door overbeweiding met schapen. De wind kreeg weer vat op het kale, droge zand. De Lange Duinen is een restant van zo'n stuifzandgebied.

> Lees meer

Groeve De Putberg

27 april 2012

Een week Limburg met elke dag tripjes levert weer een schat aan afbeeldingen en informatie op. Leuke stenen voor het onderdeel gesteententuinen en diverse geologische monumenten voor het onderdeel aardkundige monumenten.

In de omgeving van Ubachsberg is op aardkundig gebied veel te zien. Diverse lopen van de Maas hebben het landschap op een boeiende manier gemodelleerd. Dit keer echter lag voor mij de aandacht meer op de geologie in plaats van de geomorfologie. In de gids Bodemschatten van Zuid-Limburg van Werner Felder en Peter Bosch staat bij een van de wandelingen de Putberg genoemd en beschreven. We lopen de route van de gele en blauwe bolletjes op de onderstaande kaart en wel het gedeelte langs de bosrand.




Kaart van de omgeving van de Putberg

In beeld is de Daelsweg die links in de richting van Ubachsberg gaat. Kijkend naar de overkant zien we in de dalwand iets dat moeilijk herkenbaar is.




Dalwand aan de overzijde van de Daelsweg

Met de telelens blijkt dat het een dubbele kalkoven is. Al die kalkovens in deze streek zijn al jaren buiten gebruik en hebben veelal een nieuwe functie gekregen als opslagplaats voor allerlei materiaal.




Tweede gebruik van kalkovens

De groeve Putberg is eenvoudig te vinden langs het pad. Dat er iets bijzonders te zien is voor de wandelaar wordt nog eens benadrukt door een informatiepaneel.




De groeve Putberg

Op het informatiepaneel wordt in tekst en beeld de situatie in de groeve toegelicht. De tekst op het paneel luidt als volgt: Geologisch monument Groeve Putberg

In de Romeinse tijd werd de harde Kunrader kalksteen veelal als bouwsteen gebruikt. Het afval dat ontstond bij het bekappen van de harde bouwstenen werd in zogenoemde schachtovens gebrand en verwerkt tot metsel- en pleisterkalk. De zachte lagen werden gebruikt voor het bemesten (mergelen) van akkers en weilanden. Enkele kalksteengroeven in deze omgeving zijn tot 1965 in gebruik geweest. In de dorpen rond deze groeven zien we veel huizen en boerderijen die uit deze Kunrader kalksteen gebouwd zijn.





Het informatiepaneel

Vervolg informatiepaneel:
In het Boven-Krijt (80 tot 65 miljoen jaar geleden) was heel Zuid-Limburg overstroomd door een Krijtzee. In deze tropische zee leefden veel planten en dieren die nu uitgestorven zijn. De hier ontsloten Maastrichtse Kalksteen is bijna geheel opgebouwd uit skeletten van kleine planten en dieren die het plankton vormden. Het plankton diende als voedsel voor een groot aantal diersoorten waaronder schelpdieren, kreeften, sponsen, koralen en vele soorten vissen. Ook reuzenschildpadden en de meer dan 10 meter lange Mosasaurus leefden in deze zee.


In de tekening is ook te zien dat aan de onderzijde en bovenzijde erosiemateriaal staat aangegeven.




De groevewand

In de onderstaande afbeelding is goed te zien dat boven de helling met erosiemateriaal harde kalkbanken zichtbaar zijn. Daarboven zijn eventuele harde banken moeilijk of niet herkenbaar.




Harde kalkbalken onderin de groeve

Detail van de groevewand.




Detail van de groevewand

Hier een gerestaureerde dubbele kalkoven. Voor het gebruik daarvan zie de hierboven geciteerde tekst van het informatiepaneel.




Gerestaureerde kalkovens

Bronnen:
Afbeeldingen:
BOHOteam
Literatuur: Felder, W., 2003. Bodemschatten van Zuid-Limburg. Uitgave: VVV Zuid-Limburg, Natuurhistorisch Museum Maastricht en stichting IKL.


Brabantse Wal (en Boudewijngroeve)


Ter oriëntatie: midden op bovenstaande kaart liggen Woensdrecht en Hoogerheide en onderaan Ossendrecht. Op deze hoogtekaart staan ook wat rode getallen. Dat zijn plaatsen waar ik op excursie geweest ben en de omgeving gefotografeerd heb. In het onderstaande wordt daar naar verwezen.

Kees Kasse heeft indertijd voor de bovengenoemde Brabantspecial een artikel geschreven over de Brabantse Wal en de Boudewijngroeve. Het informatiepaneel dat in het veld staat geeft uiteraard ook wat toelichting.

Op het geologische gedeelte van het paneel is het grote hoogteverschil duidelijk te zien tussen de recente afzettingen van de Schelde en de oudere getijde afzettingen. Door opheffing van Brabant zijn die laatstgenoemde afzettingen hoger komen te liggen. Ze worden nog afgedekt door dekzanden, die aan het slot van de laatste ijstijd zijn neergelegd. Meestal zijn die dekzanden later nog verstoven. Riviererosie, met name door de Schelde, heeft van de overgangszone een langgerekte (>20 km) steilrand gemaakt. De 10 a 20 meter hoge steilrand is door afstromende beekjes, loodrecht op de steilrand, flink versneden en daardoor heeft de overgang op de hoogtekaart een gekarteld uiterlijk gekregen.

Een voordeel van al dat schrale zand op het hogere gedeelte is wel dat de landbouwkundige waarde gering was. Veel van die gronden zijn daardoor uiteindelijk relatief weinig verstoord in handen van groene organisaties gekomen.

> Lees meer