Gaasterland deel 2


De Grebbeberg


In 1995, het Europees Natuurbeschermingsjaar, werden veel projecten op het gebied van natuur en landschap uitgevoerd. Een heel bijzonder initiatief werd genomen door de provincie Utrecht. Zij stelde de niet-levende natuur centraal met haar idee om een landelijk netwerk te ontwikkelen van Aardkundige Monumenten. Uiteraard werd daarbij begonnen in de provincie Utrecht. Als eerste aardkundig monument werd door gedeputeerde Staten de zuidflank van de Grebbeberg benoemd.

De Grebbeberg is de zuidelijke punt van een tientallen meters hoge stuwwalrug, die in een boog van Amersfoort naar Rhenen loopt.. Deze stuwwal is zon 150.000 jaar geleden gevormd door honderden meters dik landijs dat langzaam van Scandinavië naar Nederland "stroomde". Ooit liep de stuwwal nog verder naar het zuiden om vervolgens weer naar het noorden om te buigen en aan te sluiten op de stuwwal van Ede - Wageningen.

> Lees meer

Gaasterland deel 2

1 november 2010

Een dagje Gaasterland vraagt om een nieuwe pagina bij dit onderdeel van de website over Aardkundige Monumenten. In het onderstaande geen discussie over soorten keileem etc, maar wat meer aandacht voor geomorfologie en landschap. In dit tweede deel staat de omgeving van het Rode Klif centraal.

Hier sta ik te poseren op het monument bij de Rode Klif.




De schrijver bij het monument op de Rode Klif

Op het topografische kaartje heb ik in de ondergrond wat informatie uit de Geomorfologische Kaart verwerkt.
Bij het Rode Klif, Skarl en Warns is grondmorene opgestuwd tot hogere en lagere heuvels. Het landijs is later ook nog over de heuvels gegaan waardoor die vervormd, gedrumliniseerd, zijn. Rond de heuvels ligt een verspoelde dekzandvlakte en op enige afstand vinden we lage vlakten opgebouwd uit getijdeafzettingen.




Fotopuntenkaart met bewerkte ondergrond

Bij punt 1 kijken we in noordelijke richting naar het klif. Het is een gemonteerd panorama en slechts bedoeld om de globale overgang van het water via de klif naar de lager gelegen vlakte te laten zien. Dat was niet mogelijk in 1 foto.




Zicht vanuit het zuiden bij punt 1

Hier staan we bovenop het klif. Het is duidelijk dat we aanzienlijk hoger staan, ongeveer 10 meter, als het waterpeil in het IJsselmeer.




Zicht vanaf het klif over het IJsselmeer

Bovenop de klif is een vrijheidsmonument gebouwd met opvallend veel zwerfstenen. Op de achtergond zien we in de verte de hoger gelegen gronden bij Warns (zie verderop).




Zwerfstenenmonument

Op een informatiepaneel wordt van alles in diverse talen uitgelegd.

Zo staat er bijvoorbeeld op vermeld dat het Rode Klif 10 meter boven NAP ligt en bestaat uit roodachtige leem. Van het oorspronkelijke klif is nog maar een deel over. Vroeger was de zuidzijde onbegroeid en deze rees als een rood klif op uit de Zuiderzee.

Ook staat er een en ander vermeld over historische veldslagen en de vrijheidsdrang van de Friezen. Daarnaast valt op het oude kaartje op, dat er een groot meer ligt (Sudermar), maar dat de gestuwde heuvels bij Skarl en Warns droog liggen.




Informatiepaneel

Bij punt 2 (zie kaartje boven) kijken we hier terug naar het zuiden. Vanuit de vlakte links duikt naar rechts de gestuwde grondmoreneheuvel, het Rode Klif, op.




Zicht op het Rode Klif vanuit het noorden

Hier kijken we vanuit punt 3 richting Warns. We zien het als een soort wegdorp dwars op onze kijkrichting liggen. Ook dit is weer een panorama samengesteld uit een serie afbeeldingen. Als je nog eens kijkt naar het eerder getoonde kaartje dan zie je alle bebouwing bovenop de langgerekte gestuwde grondmorenerug ligt. Men had geen behoefte aan natte voeten.




Zicht op Warns vanuit punt 3

En hier nog een detail van het bovenstaande panorama, waarbij de hogere ligging van de bebouwing duidelijk wordt.

Tegenwoordig is de men niet echt meer afhankelijk van de natuurlijke gesteldheid voor het ruimtegebruik. Het valt dan ook te hopen dat men het huidige landschap, waarin de aardkundige achtergrond nog zo goed af te lezen is, zal sparen. Een benoeming tot aardkundige monument van enkele gestuwde grondmoreneheuvels beveel ik dan ook van harte aan.





Groeve Blankenberg


Een aangename bijzonderheid is dat we via een hek de groeve in mogen. Ook is er een informatiepaneel aanwezig.

Het paneel is nauwelijks leesbaar, maar er staat:

Groeve Blankenberg

Op deze plek is in het verleden vuursteen gewonnen. Deze vuursteen werd gebruikt voor het vervaardigen van straatstenen.

De Vuursteenbank van Cadier en Keer is met een oppervlakte van meer dan 8 km2 en een dikte van ca 2.5 meter de dikste bekende vuursteenbank ter wereld. Vuurstenen bezitten normaal de vorm van regelmatige of grillige knollen met een afmeting van enkele centimeters tot ongeveer 5 meter. De hier aanwezige grote vuursteenbank is voor de wetenschap een onopgelost raadsel.

> Lees meer