Tijdelijk: kruiend ijs


De Grebbeberg


In 1995, het Europees Natuurbeschermingsjaar, werden veel projecten op het gebied van natuur en landschap uitgevoerd. Een heel bijzonder initiatief werd genomen door de provincie Utrecht. Zij stelde de niet-levende natuur centraal met haar idee om een landelijk netwerk te ontwikkelen van Aardkundige Monumenten. Uiteraard werd daarbij begonnen in de provincie Utrecht. Als eerste aardkundig monument werd door gedeputeerde Staten de zuidflank van de Grebbeberg benoemd.

De Grebbeberg is de zuidelijke punt van een tientallen meters hoge stuwwalrug, die in een boog van Amersfoort naar Rhenen loopt.. Deze stuwwal is zon 150.000 jaar geleden gevormd door honderden meters dik landijs dat langzaam van Scandinavië naar Nederland "stroomde". Ooit liep de stuwwal nog verder naar het zuiden om vervolgens weer naar het noorden om te buigen en aan te sluiten op de stuwwal van Ede - Wageningen.

> Lees meer

Tijdelijk: kruiend ijs

16 februari 2012

Veel aardkundige monumenten zijn zodanig gekozen dat ze (hopelijk) een permanent karakter hebben. Mede afhankelijk van de grootte kan er natuurlijk wel eens aantasting van de waarden plaatsvinden. Van sommige aardkundige fenomenen weet je van tevoren dat ze maar een tijdelijk karakter hebben. Een voorbeeld daarvan is kruiend ijs. Het is echter wel een prachtig fenomeen dat zeer de moeite waard is om naar te kijken. Vandaar het volgende verslag.

Hier sta ik op de parkeerplaats bij de Oostvaardersdijk. Je ziet een dijk die versterkt is met basalt. Daarvoor zijn aan de waterkant flinke blokken natuursteen gestort.




Het startpunt bij de Oostvaardersdijk

Erg spectaculair is het hier nog niet, maar je kunt goed zien dat de ijsschotsen al wat schuingesteld en omhoog geduwd zijn.




Schuine ijsschotsen

Een volgende stop is ter hoogte van de parkeerplaats bij de Oostvaardersplassen. Hier ziet het er veel imponerender uit. Een grote berg ijsschotsen kruit over de natuursteen heen.




Kruiend ijs

Als je deze berg met grote en kleine ijsschotsen, die hier uit de Markerwaard op het land is gekomen, ziet dan raak je wel onder de indruk.




Grote en kleine ijsschotsen

Het is goed te zien dat achter de ijsschotsbergen nog een tamelijk gesloten ijsdek ligt. Op de achtergrond is een deel van een konvooi schepen te zien dat voorgegaan wordt door een ijsbreker. De mate van invloed van de ijsbrekers op de aanwezigheid en de hoogte van het kruiend ijs is mij onbekend.




Schepen in konvooi op de achtergrond

Wat verder oostwaarts, bij Lelystad, liggen enkele basaltdammen in het Markermeer. Zij vormen een soort haven. Hier is goed te zien dat het ijs op meerdere plaatsen over de dijk heen is geschoven.




Kruiend ijs gaat over de dam heen

Hier een teleopname van een gedeelte van de vorige foto.




Teleopname

De dooiaanval is gepaard gegaan met westenwinden. Een reden temeer om nog maar eens over de Houtribdijk (N302), van Lelystad naar Enkhuizen te rijden. Deze dijk vormt de oostgrens van de Markerwaard. Op sommige plekken is het zeer indrukwekkend wat er met de westenwinden tegen de dijk aan is gekruid.

Parkeerplaatsen zijn hier maar zeer spaarzaam aanwezig, dus het is voor de diverse kruiend ijs recreanten wel oppassen geblazen.




Kruiend ijs aan de westzijde van de Markerwaard

Eenmaal veilig over de vangrail heen is het prachtig. De hoogste bergen zijn ca 4 meter hoog. Het valt overigens niet mee om de ijsschotsbergen goed op de foto te krijgen. Het zicht is al een stuk slechter geworden en het ijs valt, zonder fotoshoppen, wel zeer blauw uit.




Prachtige ijsschotsbergen

Ook zijn de afzonderlijke ijsschotsen in een dergelijke berg moeilijk scherp te krijgen.




IJsschotsberg aan de westzijde van de Markerwaard

Er is altijd wel een vriendelijke mederecreant te vinden die jou wel op de foto wil zetten. De ijsschotsen zijn na de diverse dooidagen nog wel een stuk dikker als ik dacht.




Even poseren

Al je 1 schots pakt is hij niet blauw. Prachtige ijsnaalden zijn zichtbaar.




Een schots

Nog een laatste blik op dit prachtige, tijdelijke, aardkundige monument. Als je deze bergen gezien hebt kun je je voorstellen, dat in het verleden nogal eens overstromingen in rivieren veroorzaakt zijn door dergelijke ijsdammen.

Zie ook waarnemingen van 28 januari 2013: http://www.aardkundigewaarden.nl/zwerfsteneneiland/detailpagina.php?tuin_ID=498




Een laatste blik


Groeve Blankenberg


Een aangename bijzonderheid is dat we via een hek de groeve in mogen. Ook is er een informatiepaneel aanwezig.

Het paneel is nauwelijks leesbaar, maar er staat:

Groeve Blankenberg

Op deze plek is in het verleden vuursteen gewonnen. Deze vuursteen werd gebruikt voor het vervaardigen van straatstenen.

De Vuursteenbank van Cadier en Keer is met een oppervlakte van meer dan 8 km2 en een dikte van ca 2.5 meter de dikste bekende vuursteenbank ter wereld. Vuurstenen bezitten normaal de vorm van regelmatige of grillige knollen met een afmeting van enkele centimeters tot ongeveer 5 meter. De hier aanwezige grote vuursteenbank is voor de wetenschap een onopgelost raadsel.

> Lees meer