Saint Quirin eo
11 juli 2015
In de meeste regios is, als je een tijdje om je heen kijkt, wel iets boeiends te zien op aardkundig gebied. Zo ook deze vakantie in Turquestein-Blancrupt, een gehucht nabij Saint Quirin. Het ligt aan de oostkant van Lotharingen tegen de Vogezen aan. Ca 250 miljoen jaar geleden zijn gedurende de Trias enorme hoeveelheden puin afkomstig uit aangrenzende gebergten neergelegd in deze nabij zeeniveau gelegen gebieden. Deze Buntsandstein wordt hier Vogezer zandsteen (Gres Vosgien) genoemd. Tijdens de vorming van de Vogezen en het Zwarte Woud is dit gebied opgeheven tot een plateau. Recente rivieren als de Sarre Blanche en de Sarre Rouge hebben het plateau wat versneden.
Het gebied is kennelijk al lang aantrekkelijk geweest voor bewoning. Mogelijk mede omdat de zandsteen veelal goed bewerkbaar is. Alleen liggen de resten allemaal verdoezeld onder de groene deken van de dichte bebossing.
Op de rand van een Romeinse groeve
Een speurtocht op internet leverde een paar boeiende plaatjes op van een voormalig Gallo-Romeins gehucht. De ervaring heeft ons geleerd dat alle leuke plekjes bereikbaar zijn met de auto, mits je bereid bent om kilometers lang over smalle bosweggetjes te rijden met slechts enkele passeermogelijkheden en nauwelijks aanwijzingen. Vanaf een parkeerplek is het nog een kwartiertje lopen (gele route).
Route naar Croix Guillaume
Een informatiepaneel geeft een overzicht van wat er allemaal te zien moet zijn.
informatiepaneel
Die informatiepanelen zijn zeer welkom, want af en toe vraag je je af hoe je in deze stenen chaos stucturen moet zien.
Chaos
Hier sta ik in een vertrek van een groter (gereconstrueerd) huis.
Woning
Het leuke is dat het een heel gehucht is, niet alleen met woningen maar ook begraafplaatsen en bijvoorbeeld groeves waaruit de benodigde stenen gehakt zijn. Hier een mooi ogend onderdeel van de necropolis.
Graf
Hier een grotere groeve in het gehucht.
Het Gallo_Romeinse gehucht heeft enkele honderden jaren bestaan. Mooie vondsten zijn uiteraard verplaatst naar veiliger oorden (musea). Hoe het terrein er uit zag voor eventuele reconstructies is mij niet bekend.
Grote groeve in het gehucht
Een andere intrigerende foto in onze omgeving was die van een Romeinse weg middenin de zwaar beboste regio. Ook hier was er weer doorzettingsvermogen nodig om hem te vinden
Route naar de Romeinse weg
Midden in de bossen ligt hier ca 800 meter Romeinse weg. De weg ziet er niet overal hetzelfde uit. Op deze foto heeft het wegdek een wat chaotisch patroon, maar wel een vlak wegdek en muurtjes langs de rand.
De Romeinse weg
Hier is op de voorgrond een andere steenhouwer bezig geweest, of is mogelijk een andere groeve in gebruik genomen. In het midden lijkt vaste rots voor een lastige hobbel te zorgen.
Een ander patroon
Grappig is het ook om te zien dat er hier en daar karrensporen zijn uitgesleten in de zandsteen.
Op beide plaatsen is het duidelijk dat de Gallo-Romeinse bevolking 2000 jaar geleden al gebruik gemaakt heeft van de lokale abiotische gesteldheid door de goed bewerkbare Gres Vosgien te gebruiken voor de dagelijkse behoeften.
Afbeeldingen: BOHOteam
